Oyun, bedensel ve fiziksel gelişimi desteklenmesinin yanı sıra hangi yaş grubunda oynanırsa oynansın yaşamın gerçek yüzünü de içinde barındırır. Her şeyden önce oyun, “gönüllü bir eylem” olma özelliği taşımalıdır. Kuralları olsa da oyunda mutlaka özgürlük olmalıdır. Yaratıcılık yeteneği, oyunlardaki çeşitliliğe ve özgürlüğün genişliliğine bağlıdır. Bu nedenle oyunun bir görev ya da ödev olarak sunulması yanlıştır. Küçük bir çocuk bile oyun içinde sadece gülmek ve eğlenmek için yer aldığının bilincinde olmalıdır. Tersine, başarısız olma veya kazanamama gibi kaygılar taşıyorsa oyun, oyun olmaktan çıkmıştır.

Oyun, gerçek yaşam özellikleri taşısa da özünde “gündelik” veya “hayat” değildir. Oyun, gerçek yaşamın dışına çıkarak kendine özgü kuralları olan geçici bir faaliyet alanına girmektir.