Halk kültürü bir milletin hayat kaynaklarından birini oluşturur ve o milletin dünya içindeki medeni kabiliyetini gösterir. Bu nedenle halk kültürü mirasının korunması ve gelecek nesillere intikalinin sağlanması önem arz etmekte ve bu konuda en mühim rollerden biri de “Halk Kültürü Arşivleri”ne düşmektedir. Nitekim toplulukların, grupların ve bireylerin kültürel uygulamalarını, temsillerini, anlatımlarını, bilgilerini, becerilerini ve bunlara ilişkin araçları, gereçleri ve kültürel mekânları ifade etmek suretiyle halk kültürünün önemli bir parçasını teşkil eden somut olmayan kültürel mirası (SOKÜM) korumak üzere Türkiye Cumhuriyeti’nin 2006’da resmen taraf olduğu “Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi” de bu konudaki çalışmalara vurguda bulunmuş ve yön vermiştir. Kentleşme, sanayileşme ve küreselleşme olgularının beraberinde getirdiği sosyal değişim süreci içinde kültürel zenginliklerin ve çeşitliliğin yok olma tehlikesine karşı evrensel bir duruş sergileyen ve Türkiye’deki halk kültürü çalışmalarına yeni bir ivme kazandıran bu Sözleşme, somut olmayan kültürel mirasın özünü koruyarak gelecek nesillere intikalini sağlamak üzere taraf ülkeleri birtakım tedbirler almaya sevk etmiştir.