Zaman, bir nehir gibi kendi mecrasında akıp gidiyor. Bu akışı durdurmak veya geriye döndürmek mümkün değildir. Bu durumda biz, bazen geriye dönüp kalıcı bir eser ve hizmetimizin olup olmadığına bakarız. İnsan gördüklerini, yaptıklarını ve yaşadıklarını kayıt altına alamayınca bunlar çoğu kez kaybolup gitmektedir. Böylece bilgi, tecrübe ve hatıralar paylaşılmadan adeta buharlaşıp yok olmaktır. Oysaki zahmetli görünse de yaşanan hayatın ve etkinliklerin kayıt altına alınmasında yarar vardır.